In 9 maanden tijd was m’n buik wel aardig gegroeid. Logisch, er groeit een klein wondertje in! Ik had mezelf voorgenomen om lichamelijk écht rust te nemen en pas na 3 maanden het sporten weer op te pakken. Sowieso moeten je buikspieren weer aan elkaar groeien en dat kost zo’n 6 weken. Niet forceren maar rustig aan beginnen dus.

De eerste weken

Wat vond ik het soms lastig om me zo ‘zwak’ te voelen. Ik wil altijd alles zelf doen maar zag al gauw in dat ik toch echt hulp moest accepteren. Hulp van Steven, mijn ouders en mijn zusje. Dat heeft wel mijn herstelproces versnelt, ik nam écht rust en voelde me elke dag weer een stukje beter en merkte dat ik begon aan te sterken. Weer naar buiten voor een kleine wandeling, lichte huishoudelijke taken en natuurlijk Jones verzorgen. Dat was al genoeg inspanning in de eerste maand.

Ik weet nog dat mijn moeder zei dat bevallen echt topsport is en daar geef ik haar helemaal gelijk in. Wat een inspanning is zo’n bevalling en wat een topprestatie heb je daarna uiteindelijk geleverd ;-).

De tweede maand

Na 4 weken begon ik rustig aan met werken. Niet meteen een volle werkdag maar zo’n 4 uurtjes op een dag en dan maar 2 dagen per week. Was even wennen en een ritme vinden maar ik vond het heerlijk om weer aan de slag te gaan.

In de ochtend deed ik een paar bekkenbodem oefeningen maar verder deed ik het rustig aan hoor! Mijn focus was Jones en het slagen van de borstvoeding, meer hierover in de blog babyvoeding in de eerste maanden.

De derde maand

Mijn werk gaf mij energie! Ik besloot om nog een half dagje extra erbij te werken. Thuis maakten Steven en ik een werkschema zodat er altijd één van ons bij Jones is.

Als Jones wakker is doe ik samen met hem spierversterkende oefeningen zoals squads en push-ups. Bij elke push-up geef ik hem een kusje en krijg ik een grote glimlach! Ook heb ik een paar keer in het weekend mijn hardloopschoenen weer aangetrokken en ging een klein blokje om. Ik vond het super zwaar en was na 5 minuten al moe.

Nieuwe doelen in het nieuwe jaar

Toen was het opeens oud & nieuw, wat is het jaar toch snel gegaan! De eerste 3 maanden zijn nu ook al voorbij, ik was vastbesloten om het sporten serieus aan te pakken. Mijn doel is om fit te worden, mijn zwangerschapsbuikje weg te werken én weer een volleybaltoernooi te kunnen spelen.

Routine & sporten

Mijn ochtendroutine ziet er nu als volgt uit:

+/- 6.30 uur. Jones wakker en voeden

+/- 7.15 uur. Licht ontbijt en mijn sportkleding aan

+/- 7.30 uur. Buiten hardlopen en thuis oefeningen doen

+/- 8.30 uur. Douchen en Jones voeden

+/- 9.30 uur. Klaar om de deur uit te gaan voor werk

Fanatiek volleyballen

Afgelopen twee weken is bovenstaand schema goed gegaan en ik voelde me best prima. Juist door het sporten! Ik meldde mijn volleybalteam dat ik het eerst volgende toernooi weer wilde proberen mee te spelen. Alleen was het toernooi al op 13 januari! Oei, dat is best snel. Jones moet mee naar de sporthal vanwege borstvoeding en Steven moet dan ook mee om Jones te verzorgen als ik in het veld sta. Het is wel gelukt, met mijn hele gezin gingen we naar de sporthal. Ik heb uiteindelijk van de 4 wedstrijden nog 1,5 wedstrijd gespeeld! Wat was ik blij zeg want het ging best aardig. Tussendoor nog in de kleedkamer borstvoeding gegeven en daarna weer het veld op. Wie had dat gedacht!

De dag erna viel de spierpijn mee, dus nu is het weer voorbereiden voor het volgende toernooi in maart. Dan is mijn doel om 4 sets te kunnen spelen! Ik verwacht dan wel wat fitter te zijn en heb hopelijk ook een plattere buik :-).

Ik heb nog wel even te gaan om mijn sportdoelen te halen maar de motivatie is er! Tijdens de zwangerschap heb ik wel gesport, meer hierover lees je op mijn gastblog voor Momlife & The City. Heb jij nog tips voor mij? Ik hoor het graag!